Doe gewoon nog een master dacht ik, da’s leuk dacht ik. Best leuk inderdaad en ook best verschrikkelijk. Ooit, al aardig lang geleden inmiddels, werd ik geboren met een soort onstilbare leerhonger. Gek genoeg waren school en ik echt totaal geen vrienden. Jarenlang heb ik me doodverveeld. Op een dag, toen ik 14 was, vroeg mijn mentor mij “of je komt voortaan altijd of je komt helemaal niet meer”. Hier hoefde ik geen 2 tellen over na te denken, al had hij denk ik een ander antwoord verwacht. Die vraag was het einde van mij ‘gewone’ schoolcarrière. Wat een opluchting was dat! Werd het daarna simpel? Nee, natuurlijk niet. Het onderwijssysteem is daar nou eenmaal niet op ingericht. Toch heb ik geen seconde spijt gehad van mijn antwoord “Nou, dan kom ik dus helemaal niet meer!”.
En toen? Belandde ik toen ik de goot? Nou nee hoor.
Naast dat ik best wat heb uitgespookt (nee niets ernstigs illegaals ofzo hoor) en al heel vroeg het huis uit was, was ik ook al vroeg aan het werk in de IT en heb ik redelijk volgens de normale planning toch nog mijn VWO diploma gehaald met behulp van staatsexamens en volwassenenonderwijs. Gaan studeren durfde ik alleen niet, want school was immers verschrikkelijk.
Toen ik ontdekte dat je op het HBO eigenlijk nauwelijks echt naar school moest, durfde ik toch mijn hart te volgen en zo begon ik op mijn 23e aan de opleiding Diermanagement. Sindsdien ben ik een soort van verslaafd lijkt het wel. Diermanagement en de MER gecombineerd, daarna naast mijn werk als docent (ja je leest het goed!) een bachelor en master rechten gedaan bij de Open Universiteit en nu dus bezig met een master management, gewoon omdat het kan (en ik weer honger had). Op de één of andere manier kan ik niet zonder, maar tegelijk vind ik het vooral vaak ook vreselijk. Dan baal ik van de opdrachten en van het moeten en vraag ik me af waarom ik mezelf dit aan doe. Hopelijk is er in ieder geval een toekomstige opdrachtgever die het kan waarderen? 😉
En terwijl ‘school’ dus zo vreselijk is, ben ik zelf in het onderwijs terecht gekomen (super per ongeluk natuurlijk). 10 jaar was ik docent recht en beleid bij mijn eigen opleiding Diermanagement en stiekem was ik er nog goed in ook. Ik denk dat ik wilde dat het geweldig was, omdat ik het zelf zo vreselijk vond.
Geen idee wat het doel van dit verhaal is. Eigenlijk zat ik juist braaf met mijn neus in mijn studieboek over strategie en marketing, toen ik ineens Word opende en dit uit mijn vingers kwam. En nu dus, huphup, weer aan de studie!
Reactie plaatsen
Reacties